اصلاحات امروز چالش‌های جدی دارد. اینکه اصلاح‌طلبان یک روز از مشارکت در انتخابات و روز دیگر از لزوم عدم مشارکت در انتخابات سخن می‌گویند، نشان دهنده این است که در تبیین مبانی خود عاجز‌ند. رهبران اصلاحات باید برای برون‌رفت از شرایط کنونی، تصمیمی جدی و عاجل اتخاذ کرده و نگاهی دموکراتیک در تحولات فکری معطل مانده در متن اجتماع داشته باشند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، تنش ها با ایران را با خروج از برجام آغاز کرد چرا که معتقد است توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ از آنجایی که به رفتارهای منطقه ای ایران و برنامه موشک های بالستیک این کشور نمی پردازد، توافق ناقصی است. در همین حال که موشک های ایران بیشترین توجه ها را به خود جلب کرده، لازم به یادآوری است که اسرائیل نیز موشک های بالستیک مخصوص به خود را دارد.
سعید حجاریان در یادداشتی مینویسد: ترامپ مرزهای ناهنجاری را جابجا کرده و جالب اینکه همه ناهنجاری هایش در سطح روابط خانوادگی، اقتصاد و مراودات خارجی اکتسابی ست. ما رئیس جمهوری سراغ نداشتیم که پول کمپین انتخاباتی را خرج زن های بدکاره کند! ما رئیس جمهوری سراغ نداشتیم که پرونده مالیاتی اش تا به این حد کدر و غیرشفاف باشد. ما رئیس جمهوری سراغ نداشتیم که برای پیروزی در انتخابات دست به دامن خارجی ها اعم از روسیه و عربستان سعودی شده باشد. از این ها مهم تر، ترامپ آمریکا را از بسیاری پیمان ها خارج کرده و تصویر آمریکا را دفرمه کرده است. حال ما با چنین آدمی مواجه ایم که می توانیم بگوییم، «ابرقدرت بی پروا» است؛ فردی که اطرافیانش هم شمشیر را از رو بسته اند. من معتقدم ترامپ به راحتی با دولت های فاسد پیوند برقرار کرده و خواهد کرد!
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: خام اندیشی است اگر تصور شود، ترامپ و تیم ماجراجوی او مخالف جنگ و عمیق‌‌تر شدن بحران در خلیج فارس هستند. در همین روزهای اخیر سه عضو گروه بازهای دولت ترامپ به منطقه اعزام شدند. دستور کار آنان اعلام هشدار چندباره به ایران، ایجاد ائتلاف علیه این کشور و تکرار سرخط همان شعار معمول ترامپ بود که به اصطلاح مخالف جنگ و خواستار گفت‌وگوی بدون پیش شرط با ایران است.
دونالد ترامپ در ابتدا با اجرای حملاتی علیه گروهی از اهداف ایرانی از جمله رادارها و سایت های پرتاب موشک موافقت کرده بود اما این حمله عصر روز گذشته به صورت ناگهانی لغو شد.
ترامپ شاید خود را فرد سرسختی بداند، اما متحدان و دشمنان آمریکا او را فردی خیال پرداز می دانند که به سادگی تهمت می زند و تهدیدهایش معنای چندانی ندارند. نمونه این مساله هم تهدیدهای مداوم او علیه مکزیک و تهدید به جنگ با کره شمالی است. همانطور که برایان کاتولیس از مرکز پیشرفت آمریکایی می گوید: «در دوران ترامپ سخت است بگوییم ایالات متحده توانایی انجام چه کاری را دارد چراکه تصمیم ترامپ به خروج از توافق هسته ای ایران حقیقتا آمریکا را به صورت یکجانبه خلع سلاح و به شیوه ای غیرضروری گزینه های سیاست گذاری آن را محدود کرد.»
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان این که «ترامپ و تیم تندرو در دولتش به دنبال حقارت ملت ایران هستند»، گفت که رابطه ایران و آمریکا میانجی ناپذیر است و شرایطی برای مذاکره هم فراهم نیست.
ایران همواره اعلام کرده که اهل منطق و استدلال است بنابراین مذاکره فی نفسه مسئله بدی نیست، کما این که این کار را در مورد برجام انجام داد، اما شرایط به گونه‌ای است که به هیچ عنوان نمی‌توان وارد عرصه مذاکره شد.
ما تاکنون شاهد پایبندی کامل ایران به تعهدات مرتبط هسته‌ای‌اش ذیل برجام بوده‌ایم. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز به نظارت بر اجرای این تعهدات هسته‌ای ادامه خواهد داد و ما از طریق ارزیابی‌های آژانس که همچنان ادامه‌دار خواهد بود، به نظارت بر پایبندی ایران به برجام ادامه خواهیم داد؛ بنابراین، من امیدوارم که تعهد صد درصدی ما به برجام برای حفظ این توافق مهم، کماکان به حفظ آن در آینده کمک کند.
ریچارد گلدبرگ به عنوان سرپرست مقابله با «سلاح های کشتار جمعی ایران» در شورای امنیت ملی آمریکا منصوب شد. او یکی از مخالفان سرسخت ایران محسوب می شود و در نوشتن لایحه ای که به دولت باراک اوباما در اعمال تحریم های پیش از توافق هسته ای علیه ایران کمک کرد مشارکت داشته است.
محمد جواد ظریف اخیرا در گفت و گو با «سی ان ان» گفت معتقد است بیماری ای در ایالات متحده وجود دارد که اسمش تحریم است. اما وزیر امور خارجه در این تفکر تنها نیست. چندی پیش فایننشال تایمز هم در مطلبی از استفاده بیش از اندازه واشنگتن از تحریم ها سخن گفت که کارآمدی این سیاست تهدیدگونه را از بین می برد. ایالات متحده آنقدر در واکنش به هر مساله ای از تحریم ها استفاده کرده و می کند که نوعی مقاومت در برابر آنها به وجود آورده و سبب شده است نظام تحریمی تاثیرگذاری خود را از دست بدهد.
