چه کسی پاسخگوی هزینههای تحمیل شده به مردم خواهد بود؟
آقای آخوندی رفتی اما حالا چرا؟

روزنامه آنلاین وقایع اتفاقیه: عباس آخوندی بهعنوان یکی از پرحاشیهترین وزرای کابینه دولت دوازدهم روز گذشته نامه استعفای خود را که مربوط به حدود 50روز قبل است، روی کانال خود در فضای مجازی منتشر کرد تا مهر پایانی بر فعالیت خود در طبقه شانزدهم وزارتخانه راه، مسکنوشهرسازی بزند.
آخوندی دومین وزیر کابینه دولت دوازدهم است که بعد از محمد شریعتمداری، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی استعفا داده و البته هر دوی این استعفاها روز گذشته از سوی رییسجمهوری مورد پذیرش قرار گرفت.
آخوندی: برای حرف زدن اینجا نیامدهام بلکه برای کف زدن آمدهام!
عباس آخوندی بعد از حضور پرحاشیه در مراسم امضای تفاهمنامه نوسازی 100 هزار واحد مسکونی بافتهای فرسوده که صبح دیروز برگزار شد نامه استعفای خود را منتشر کرد، نامهای که متن آن نشان دهنده یکی از موارد اختلاف قدیمی وی با رییسجمهوری است.
آخوندی در مراسم دیروز در سخنرانی بسیار کوتاه خود گفت: من امروز برای حرف زدن اینجا نیامدهام بلکه برای کف زدن آمدهام! آخوندی که از پنج سال گذشته در دولت دوازدهم حاشیههای متنوعی را رقم زد، در حالی نامه استعفای خود را منتشر کرد که در بالای این نامه تاریخ 10 شهریورماه ثبت شده است. وی در این نامه به مواردی اشاره کرده که نشان از اختلاف دیرین خود در رییسجمهوری دارد.
در نامه استعفای آخوندی آمده است: «پیرو سهبار درخواستی که سال گذشته از محضر جنابعالی (رییسجمهوری) داشتم، اجازه میخواهم از خدمت شما از دولت رخصت بخواهم. به نظر نمیرسد در ارتباط با روش بازآفرینی شهری مورد نظر جنابعالی بتوانم کار مؤثری انجام دهم. همچنین در ارتباط با سیاست دخالت حداکثری دولت در بازار و روش ساماندهی امور اقتصادی به لحاظ شرایط موجود کشور نیز امکان هماهنگی ندارم. این حق شماست که وزیر همراهتری را در دولت داشته باشید.» وزیر سابق راه، مسکن و شهرسازی در ادامه نامه خود خطاب به حسن روحانی خواسته است که این بار با استعفای خود موافقت کند. در ادامه نامه، آخوندی خطاب به رییسجمهوری نوشته است: «من براین اعتقاد هستم که سه اصل پایبندی به قانون، احترام به حقوق مالکیت و اقتصاد بازار رقابتی را در هیچ شرایطی نباید زیرپا گذاشت. آنچه که در تدبیر شرایط سخت جدید ناشی از تحریمهای آمریکا شاهدیم، دقیقاً نقض همین سه اصل است. در هر صورت با این سطح از تفاوت دیدگاه از حیث اخلاقی ادامه کار من درست نیست. خواهش میکنم که به من رخصت دهید، در اولین فرصت از خدمتتان خارج شوم ولی درخواست دارم که این زمان از پایان مهرماه سال جاری فراتر نرود. برای جنابعالی و همکاران در دولت و مردم عزیز ایران آرزوی توفیق و سرافرازی دارم.»
استعفای چندباره
عباس آخوندی در حالی روز گذشته نامه استعفای خود را در رسانهها منتشر کرد که به نظر میرسد اینبار به طور جدی قصد کنارهگیری از سمت وزارت راه را داشته است. وزیری که به تأکید افکار عمومی، برخی کمکاریها در حوزه مسوولیتی، مشکلات بزرگی را در زمینه مسکن مهر و متقاضیان آن، سفرها و ناوگان حمل و نقل هوایی، ریلی و جادهای کشور و توسعه راهها به وجود آورد.
رفتی اما حالا چرا؟
نامه استعفای آخوندی که دیروز منتشر شد مربوط به 50 روز قبل است. به عبارت دیگر از تاریخ 10 شهریورماه به این سو مشکلات بسیاری برای کامیونداران به وجود آمد که این مشکلات موجب بروز برخی کمبودها در بازارهای مختلف و تأمین کالای مورد نیاز مردم شد.
همین مسأله نیز دستاویزی برای رسانههای مخالف جمهوری اسلامی شد تا با انتشار اخبار دروغ، اقدام به تحریک کامیونداران کنند.
نکته مهمتر دیگر اینکه در طول تمام روزهای گذشته چرا هیأت دولت و شخص رییسجمهوری که مخاطب اصلی این نامه بوده، نسبت به تصمیمگیری اقدام نکرده تا از آشفتگیهای موجود در حوزههای مسوولیتی وزارت راه، مسکنوشهرسازی بکاهد.
چرا رئیسجمهور با وجود اختلافنظر اصرار به ادامه کار با عباس آخوندی داشته و چرا آقای آخوندی با همه این اختلافها تاکنون در دولت باقی مانده است، موضوعی که شاید افکار عمومی در صداقت گفتههای وزیر و رئیس تردید کنند، اینکه چرا وزیر راه سابق حالا که موضوع برکناری شهرداری تهران مطرح شده حال و هوای استعفا را کرده؟!
اختلاف فرسوده در بافتهای فرسوده
اختلاف بین عباس آخوندی و حسن روحانی تاکنون چندین بار نمود واضح داشته است. یکی از روشنترین این اختلافها به زمان معرفی آخوندی بهعنوان وزیر راه دولت دوازدهم و صحن مجلس باز میگردد. زمانی که رییسجمهوری بعد از تعریف از آخوندی گفت: البته من و آقای آخوندی در خصوص نوسازی بافتهای فرسوده با یکدیگر اختلاف نظر داریم. گویا حسن روحانی علاقه به تخریب و نوسازی به صورت عمده در بافتهای فرسوده دارد و برخلاف وی، عباس آخوندی اعتقاد دارد که بافتهای فرسوده شهرها باید با حضور خود اهالی آن محلهها اتفاق بیافتد. همین اختلاف نظر صبح روز گذشته نیز در مراسم امضای تفاهمنامه نوسازی 100 هزار واحد مسکونی به صورت کاملاً عیان به نمایش درآمد.
اما غیر از مشکلات موجود در روند نوسازی بافتهای فرسوده شهرها و سیاستهای متنوعی که مشخص نیست چه هزینههایی را به مردم تحمیل خواهد کرد، کمبودهای دیگری نیز در حوزه مسوولیتی وزارت راه، مسکن و شهرسازی وجود دارد که باید هوایی تازه برای آنها دمید.
تأخیر 37 درصدی پروازهای داخلی در تابستان گذشته و نیز کاستیها در پروازهای خارجی با وجود هیاهوی بسیار در زمینه خرید هواپیماهای نو که البته به نتیجه نرسیدند، بازار آشفته مسکن و رشد 74 درصدی قیمت در طول هشتماه گذشته، ناوگان فرسوده اتوبوسهای بینشهری و حوادثی که در این حوزه روی داده و میدهد و نیز مشکلات مربوط به کامیونداران اتفاقاتی هستند که نیاز به تدبیر نو دارند.
نظر شما :